Je kunt ervoor kiezen je levensverhaal te schrijven voor vrienden en familie. Maar je kunt er ook naar streven het te delen met een breder publiek. Dan is een rode draad wel handig. Hoe schrijf je een levensverhaal met een kop en een staart?
Je wilt je levensverhaal graag delen met de rest van de wereld. Je hebt een dagboek bijgehouden, e-mails en brieven bewaard en een geheugen als een olifant. Ruw materiaal genoeg. Maar hoe haal je uit die berg aan informatie een verhaal waar een lijn in zit? Dat ook de moeite waard is om te worden gelezen door mensen die je niet kennen?
Jouw ontwikkeling als basis
De verhaallijn wordt duidelijker als je van tevoren een, wat scenaristen noemen, premisse bedenkt. Een premisse is een korte omschrijving van de ontwikkeling die jij doormaakte. De meeste mensen kunnen kiezen uit een palet aan ervaringen en bijbehorende emoties. Maar het is voor de rode draad in het verhaal fijn als je jouw belangrijkste karaktereigenschap eruit licht en die centraal stelt in het verhaal. Met een ontknoping tot slot.
Als je van tevoren een premisse bedenkt, formuleer je waar je verhaal over gaat. Doordat je al in het begin een beslissing neemt over wat het onderwerp is (jouw ontwikkeling als persoon), wordt het gemakkelijker om uit het bronmateriaal – je dagboek, brieven, hoofd- van bijzaken te onderscheiden. Mogelijk belandde je eerst in de problemen, maar kwam je daar gelouterd uit. Een premisse geeft het verhaal behalve focus ook een spanningsboog.
Een premisse kan overigens ook als vraag worden geformuleerd. Zoals ‘Hoe is iemand die altijd in de schulden belandde uiteindelijk miljonair geworden?’.
Vervolgens probeer je je verhaal in een tot twee zinnen te formuleren. Om bij het voorbeeld van de miljonair te blijven: ‘S. had een gat in zijn hand en maakte steeds veel schulden. Door de ontdekking van een uniek talent verwierf hij vervolgens een fortuin’.
Vat je levensverhaal samen
Daarna schrijf je een samenvatting, een soort achterflaptekst. Door het bedenken van de premisse, de pitch in een of twee zinnen en de achterflaptekst wordt steeds duidelijker met welke highlights en gebeurtenissen jij jouw ontwikkeling wilt illustreren.
Vervolgens maak je een tijdlijn. Zet de belangrijke gebeurtenissen uit je leven die jouw premisse ondersteunen met bijbehorende data, plaatsen en personen langs deze tijdlijn. Dat geeft houvast bij het schrijven.
Je levensverhaal in een tijdlijn
Graaf nog verder in je geheugen en probeer de gebeurtenissen uit te schrijven. Rakel herinneringen op door oude foto’s, door plaatsen te bezoeken en met mensen te praten over vroeger. Duik in het verleden en schrijf op wat je denkt te kunnen gebruiken in je biografie. Orden daarna je aantekeningen en zet ze waar mogelijk in je tijdlijn.
Maak ook een lijst van personen die een rol in je leven hebben gespeeld met de juiste naam, woonplaats en andere persoonlijke informatie. Dat is ook waardevolle informatie voor tijdens het schrijven.
Schrijven is schrappen
Nu heb je een kapstok en kan het schrijven beginnen. Je schrijft nu geen dagboek, maar een publiceerbaar verhaal. Je beschrijft dus alleen die voorvallen en situaties, ontmoetingen en overpeinzingen die jouw premisse ondersteunen. Het doet pijn delen van je leven onderbelicht te laten, maar schrijven is schrappen en je verhaal wordt voor het grote publiek zo alleen maar helderder.
Ook jouw levensverhaal op papier? Bekijk dan hier mijn kennismakingsaanbod voor anekdotes, de highlights of het hele verhaal.
Dit bericht heeft 0 reacties